Κάθε φορά νιώθω ανείπωτη χαρά όταν ανακαλύπτω δημιουργικότητα εκεί που δεν το περιμένεις και την παλιά μαεστρία και τόλμη μικρών παραγωγών ...
Προχθές χάρη σε ένα ακόμη ραντεβού για τα OLIVE GREEN βρέθηκα σε ένα από αυτά τα νεοπαντοπωλεία που θέλεις να κάτσεις εκεί και να μην σηκωθείς να φύγεις ποτέ ...Εκεί λοιπόν έμαθα πως ένα εργαστήριο αξιοποίησε την φήμη που έχει το ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ στον Γαλατά Τροιζηνίας και παράγει σπιτική λεμονάδα, έτσι όπως οι θειάδες μας φιλεύαν Κυριακές και σχόλες … Μετά σκέφτηκα πως είναι τόσο απλό να κάνεις μία λεμονάδα, αλλά και πόσους αιώνες δεν έκανα καμία … ! Μετά πάλι πως τα παντοπωλεία αυτά, συνεταιριστικά η μη, θα έπρεπε να στήριζαν τέτοιες προσπάθειες, αλλά που να αφήσουν οι μικρότητες να δούμε την ουσία …!
Τόσα και τόσα εμείς οι άνθρωποι της θεωρίας , αλλά η αλήθεια είναι πως αμα δείς λίγο την μεριά του εμπορίου αναγνωρίζεις τον ηρωισμό καταστηματαρχών και το κουράγιο παραγωγών που μπόρεσαν να αντέξουν τόσο φορτωμένα ΕΓΩ και να φθάσουν στην πηγή ...Το ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ πιθανότατα δεν θα το βρούμε πουθενά αν δεν λιώσουμε παπούτσια και αν δεν ικετέψουμε τον καταταλαιπωρημένο παντοπώλη της γειτονιάς μας να ...ρισκάρει ίσαμε 50 ευρώ !!! .
Αν δεν αντιμετωπίσουμε το "εγώ όλα τα ξέρω" το δικό μας πρώτα , του πωλητή μετά ...Αν την φτιασιδωμένη άγνοια δεν την κάνουμε σκαλοπάτι γνώσης … Άλλη μία από τις εξαιρετικές νέες ιδέες λοιπόν που γεννήθηκαν μέσα στην κρίση και αξίζουν την προτίμηση και τον κόπο !
